10. July 2017 2 minutit lugeda

Post 13

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quo tandem modo? Sed quot homines, tot sententiae; Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Duo Reges: constructio interrete. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Sed quot homines, tot sententiae; At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. In schola desinis. An eiusdem modi? An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Tubulo putas dicere? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;

Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Itaque contra est, ac dicitis; Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Cur id non ita fit? Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Non potes, nisi retexueris illa. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.

Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Rationis enim perfectio est virtus;